ارزیابی تناسب ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان دختر ابتدایی با ابعاد میز و نیمکت های موجود در مدارس شهر همدان در سال تحصیلی ۹۳ – ۱۳۹۲

مقدمه: دانش آموزان زمان نسبتا زیادی را در مدرسه می گذرانند. آنها عادات نشستن خود را در این دوره می آموزند. نشستن بر روی نیمکت نامناسب و وضعیت نامناسب بدن می تواند منجر به ناهنجاری های ستون فقرات، کمر درد، گردن درد، خستگی و ناراحتی گردد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی تناسب ابعاد میز و نیمکت های موجود در مدارس ابتدایی دخترانه شهر همدان با ابعاد آنتروپومتری این دانش آموزان انجام گرفت. .روش کار: در این مطالعه 624 دانش آموز دختر ابتدایی شهر همدان مورد بررسی قرار گرفتند و تعدادی از ابعاد آنتروپومتری از قبیل ارتفاع شانه، ارتفاع آرنج، ارتفاع زانو، ارتفاع رکبی، طول باسن – رکبی و پهنای باسن در آنها مورد سنجش واقع شده. بدین منظور، از صندلی مخصوص اندازه گیری ابعاد آنتروپومتری (با قابلیت تنظیم ارتفاع، عمق نشیمن گاه و تکیه گاه آرنج) و کولیس با فک متحرک استفاده شد. اندازه گیری ها در وضعیت تماس کامل ران ها با سطح نشیمن گاه، قائمه بودن زاویه بین ران و ساق پا، تماس کامل پاها با جاپایی متحرک، صاف بودن تنه و تماس تکیه گاه با کمر و باسن، صورت گرفت. سپس، تناسب ابعاد میز و نیمکت های موجود با میز و نیمکت های مناسب (بر اساس ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان) بررسی شد. .یافته ها: نتایج نشان داد که ارتفاع نشیمن گاه، عمق و عرض آن، ارتفاع تکیه گاه، ارتفاع میز و ارتفاع زیر میز به ترتیب برای 1/10%، 3/17%، 6/5%، 5/53%، 9/1% و 1/31% از دانش آموزان در محدوده قابل قبول قرار دارد. . نتیجه گیری: علی رغم تفاوت های موجود در ابعاد بدنی دانش آموزان پایه های مختلف مقطع ابتدایی، نظم مشخصی در استفاده از میز و نیمکت با ابعاد متفاوت موجود نبود .به طور کلی ابعاد میز و نیمکت های موجود با ابعاد آنتروپومتری دانش آموزان تناسب ندارد.